مهرجویی که «بمانی» را درسال 80 و با موضوع خودسوزی دختران ایلامی، به تهیه کنندگی محمد نیک‌بین و تهمینه میلانی ساخته در این باره گفته: «موضوعات خاص اجتماعی همیشه برای من مهم بوده است .مثلا دغدغه‌ای که در دایره مینا داشته‌ام یا «مهمان مامان» و «بمانی» و همین «نارنجی پوش»، این سوژه‌ها ظاهرا ساده‌اند اما از عمق خاصی برخوردارند. چون یک معضل اجتماعی را مطرح می‌کنند که همه درگیرش هستند و با تذکر این فیلم یک اگاهی جمعی به وجود می‌آید تا شاید آن معضل کم کم از میان برود . من در «دایره مینا» همین دغدغه را درباره مسئله انتقال خون داشتم . زمانی که آن فیلم را ساختم، اصلا سیستم انتقال خون فعلی نبود و بازار خون دست مافیایی بود که از معتادها و مریض‌ها خون ارزان می‌گرفتند و به بیمارستان‌ها به مبلغ کلان می‌فروختند . «دایره مینا» به دلیل همین هشدارهایش چند سال توقیف شد، اما بالاخره تاثیر گذاشت و اصلا آن مسئله را حل کرد . «بمانی» هم همین طور بود با این که خیلی تهدید شده بودیم که حق نمایش بمانی را در آن منطقه نداریم، ولی تاثیرش را گذاشت، اصلا ما را تهدید به مرگ کرده بودند سر این فیلم .
مهرجویی وقتی بااین اظهار نظر حسین معززی‌نیا مواجه می‌شود که «واقعا دراین حد؟!» می‌گوید: «بله همه عوامل فیلم را تهدید به مرگ کرده بودند .حالا می‌خواهم بگویم من همیشه این نوع دغدغه‌ها را داشته‌ام و نارنجی‌پوش هم یکی از همین‌هاست.»